Απελευθέρωση

Ένα συχνό παράπονο των ανθρώπων που αναζητούν Διατροφική Θεραπεία είναι η συνεχής νοητική ενασχόληση τους με την τροφή. Οι επαναλαμβανόμενες σκέψεις γύρω από Τι και Πόσο να φάνε ή έχουν φάει, τους έχουν κουράσει.

 Χρειάζεται να γίνει σαφές ότι τα Διατροφικά πλάνα που προτρέπουν τα άτομα να συγκεκριμενοποιήσουν τα γεύματα τους ορίζοντας τους τι πρέπει να καταναλωθεί ή τι ώρα ή σε τι ποσότητα κτλ, ενισχύουν την εμμονή με την τροφή. Ειδικά όταν αυτή η διατροφική παρέμβαση διαρκεί αρκετές μέρες -ή/και- το άτομο έχει ήδη υποστεί μία τέτοια διαδικασία στο παρελθόν.

 Ας πάρουμε σαν παράδειγμα ένα άτομο που δεν κάνει δίαιτα αλλά έχει τύψεις που τρώει υπερβολικά ή που καταναλώνει τρόφιμα που θεωρούνται παχυντικά. Ένα άτομο δηλαδή που δεν κάνει δίαιτα, που βρίσκεται όμως σε νοητική αναμονή να κάνει δίαιτα, έχοντας τις ανάλογες ενοχές για το φαγητό που καταναλώνει όταν αυτό δεν ανταποκρίνεται στα ιδανικά πρότυπα ενός ολιγοθερμιδικού διατροφικού πλάνου. Στο μυαλό του, δημιουργούνται σκέψεις γύρω από την τροφή που έχει καταναλωθεί και το επιπλέον σωματικό βάρος. Αντίστοιχα όμως, ακόμα κι όταν το ίδιο άτομο ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο διατροφικό πλάνο, το μυαλό δημιουργεί έντονες σκέψεις γύρω από τις τροφές που αποφεύγονται ενώ παράλληλα ενισχύεται το άτομο να πειθαρχήσει μέσω της έντονης ανυπομονησίας γύρω από την απώλεια σωματικού βάρους. Το ενδιαφέρον σημείο είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις τα άτομα τείνουν να σκέφτονται την τροφή πολύ πιο έντονα σε περιόδους δίαιτας παρά όταν αφήνονται ελεύθερα να καταναλώνουν τα τρόφιμα που επιθυμούν.

 Συμπερασματικά, η σκέψη γύρω από την τροφή και το βάρος ΔΕΝ απελευθερώνεται κάνοντας δίαιτα, αντιθέτως μπορεί να ενισχυθεί κιόλας. Ίσως αυτό να εξηγεί το φαινόμενο επαναπρόσληψης του βάρους που μειώνετε στην συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που κάνουν δίαιτα.

Κάποια από τις παρακάτω συμπεριφορές ίσως σας φανεί οικεία. Οι συμπεριφορές αυτές αποδεικνύουν την έντονη επιθυμία και σκέψη γύρω από την τροφή που δημιουργήται σταδιακά σε περιόδους που το άτομο ακολουθεί μία προκαθορισμένη δίαιτα που όσο ελαστική ή ισορροπημένη και αν θεωρήτε παραμένει πιεστική απλά και μόνο επειδή ως άνθρωποι δεν είναι φυσιολογικό να τρώμε με βάση ένα χαρτί!

«Στη δίαιτα επιτρεπόταν μία μέρα να τρώω ότι μου αρέσει. Ξεκινούσα από το πρωί να τρώω γλυκά.»

«Κάθε φορά πριν ξεκινήσω μία καινούργια δίαιτα, αγόραζα όσα φαγητά μου αρέσουν και τα έτρωγα όλα.»

 «Έπιανα τον εαυτό μου να κοιτάω επίμονα κάποιες φορές τους άλλους να τρώνε κάτι που μου άρεσε κι εγώ ήξερα ότι δεν έπρεπε.»

 «Όταν με έπιανε έντονη επιθυμία για γλυκό, έτρωγα ένα κουτί καραμέλες χωρίς θερμίδες για να μη χαλάσω τη δίαιτα.»

 «Κοιτούσα τις βιτρίνες και σκεφτόμουν τι θα φάω όταν θα μπορώ.»

 «Είχα άγχος να είμαι σωστή στις ώρες γευμάτων και στο ζύγισμα του φαγητού. Θύμωνα εύκολα.»

 Το ερώτημα λοιπόν που παραμένει είναι: Πώς μειώνεται το βάρος ενώ παράλληλα απελευθερώνεται η σκέψη από την εμμονή της τροφής; Η απάντηση θα μπορούσε να είναι πολύ σύντομη και απλή «Σκεφτείτε το φαγητό μόνο όταν πεινάτε». Στην πράξη βέβαια, τα πράγματα περιπλέκονται. Οι παρακάτω βοηθητικές προτάσεις έχουν σκοπό να ενισχύσουν την αυτό-αποτελεσματικότητα σας στην απώλεια του βάρους και παράλληλα στη μείωση της σκέψης γύρω από την τροφή.

 Ελευθερώστε Σώμα & Νου

  • Η συνεχής ενημέρωση γύρω από τη σωστή διατροφή ή την απώλεια βάρους δεν βοηθάει. Σκεφτείτε ότι πολλά άρθρα διατροφής είναι γραμμένα από μη επαγγελματίες. Περιέχουν πολλά ΜΗΝ/ΔΕΝ/ΠΡΕΠΕΙ και αφήνουν μία αίσθηση στον αναγνώστη ότι δεν είναι αρκετά καλός. Είμαι σίγουρη ότι κανένας μας δεν έχει ανάγκη από μία τέτοια ενημέρωση. Αποσυνδεθείτε από ιστότοπους που προωθούν το αδυνάτισμα, περιοδικά και ανάλογες πηγές.

  • Ξεχάστε τις θερμίδες, το δείκτη μάζας σώματος και άλλα παρόμοια διαιτολογικά εργαλεία. Θυμηθείτε ότι πριν κάποιες δεκαετίες οι άνθρωποι δεν γνώριζαν τους όρους αυτούς, τρέφονταν με ότι προσέφερε η ελληνική φύση χωρίς να σκέφτονται τις θερμίδες που αποδίδει το τρόφιμο. Παρόλα αυτά, ήταν πιο αδύνατοι και πιο υγιείς σε σύγκριση με σήμερα που ξέρουμε τις θερμίδες και δίνουμε τόση έμφαση (!) στα προϊόντα με λίγες θερμίδες και λιπαρά.

  • Αν ξεκινήσατε γυμναστήριο ή κάποια άλλη δραστηριότητα παρά τη θέλησή σας με σκοπό να χάσετε βάρος, πιθανόν να χρειαστεί να τη σταματήσετε προκειμένου να νιώσετε καλύτερα με τον εαυτό σας. Απλά και μόνο διότι καταναγκάζεστε, ΔΕΝ το απολαμβάνετε. Η άσκηση δεν είναι ανάγκη να μοιάζει με τιμωρία. Μία βόλτα, ένας περίπατος, ο χορός στο σπίτι μπορεί να είναι μία εξίσου ωφέλιμη δραστηριότητα, χωρίς κανένα κόστος και άκρως διασκεδαστικά.

  • Ακούστε το σώμα σας, την πείνα του, τον κορεσμό του. Ακούστε το και σεβαστείτε τα μηνύματα που σας στέλνει. Κανένα σώμα δεν νιώθει όμορφα έπειτα από την κατανάλωση μίας μεγάλης ποσότητας τροφής όπως εξίσου κανένα σώμα δεν νιώθει καλά όταν πιέζεται και στερείται. Είναι μία καταναγκαστική συμπεριφορά, ως αποτέλεσμα του νου.

  • Η στέρηση, αν και οικείος μηχανισμός δίαιτας, δεν ωφελεί στην ΟΡΙΣΤΙΚΗ απώλεια βάρους. Είναι σημαντικό να επιτευχθεί μία διατροφική ισορροπία μεταξύ της κατανάλωσης τροφών που επιθυμούμε και αυτών που ωφελούν το σώμα μας.

  • Αξίζει το σώμα σας τρία θρεπτικά κύρια γεύματα. Προσπαθήστε η ποσότητα που καταναλώνετε να είναι σχετικά σταθερή σύμφωνα με τις δικές σας ανάγκες. Το σώμα σας θα ακολουθήσει σταδιακά την σταθερότητα που του προσφέρετε και το βάρος σας αναπόφευκτα θα ακολουθήσει κι αυτό. Απενοχοποιήστε τα τρόφιμα και συμπεριλάβετε στα γεύματα Φυσιολογικό φαγητό που να μην παραπέμπει σε δίαιτα.

  • Καθημερινά ασχοληθείτε με πράγματα που σας ξεκουράζουν, σας χαροποιούν και σας απελευθερώνουν. Υπάρχουν πολλές δραστηριότητες που είναι δωρεάν και δημιουργούν ιδιαίτερα ευχάριστα συναισθήματα.

    Σκεφτείτε τέλος ότι τα επιπλέον κιλά (όταν δεν υπάρχει λόγος υγείας) αποτελούν ένα σύμπτωμα μίας εσωτερικής δυσκολίας. Η συνεχής ενασχόληση με την τροφή και το βάρος, συχνά λειτουργεί ως εσωτερικός αντιπερισπασμός. Σαν κάτι -Άλλο- να αποφεύγουμε να σκεφτούμε. Ίσως κάτι πιο δύσκολο, λιγότερο ελέγξιμο από την τροφή ή το βάρος. Μέσω της θεραπευτικής διαδικασίας, είναι πολύ σημαντικό να διευκρινιστεί η θέση της τροφής στη ζωή μας και να πάρει πραγματικές διαστάσεις. Έτσι ώστε να μείνει νοητικός χώρος να μπορέσει το άτομο να αναγνωρίσει και να αντιμετωπίσει τις καταστάσεις τις καθημερινότητας που πραγματικά τον/την βαραίνουν.

 

 

 

 

 

 

 

 

7
1 Comment
  • mema
    September 2, 2014

    Θα ήθελα να σου πω ενα μεγάλο μπράβο έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που γραφεις

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *