Τα τελευταία είκοσι χρόνια, το κίνημα των δικαιωμάτων των ζώων (AR) έχει κάνει το κοινό να συνειδητοποιήσει  πολλά θέματα που αφορούν τα ζώα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δυστυχώς, η κατά κεφαλήν κατανάλωση κρέατος έχει αυξηθεί και ο αριθμός των ζώων που θανατώνονται  έχει ανεβεί κατά εκατοντάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο -μιλώντας για την Αμερική (ενημέρωση 2012)-.

Η ευαισθητοποίησή μας για τα δικαιώματα των ζώων, ήρθε πολύ αργότερα στην Ελλάδα. Τα τελευταία είκοσι χρόνια, ο αριθμός των ζώων που θανατώνονται είναι και στην Ελλάδα πολύ μεγάλος και συνεχώς αυξάνεται. Συνδέεται με τη διατροφή μας, την ένδυση, τον καλλωπισμό, την ελλιπή φροντίδα της πολιτείας και των πολιτών σχετικά με τα αδέσποτα και την προστασία της άγριας φύσης.

Με επίκεντρο τη διατροφή,  αξίζει να χρησιμοποιήσουμε την κοινή λογική παρατηρώντας τόσο τις αλλαγές της οικιακής διατροφής όσο και τη συνεχόμενη αύξηση των ζωικών γενικότερα. Μια καλή ένδειξη της υπερκατανάλωσης ζωικών, αποτυπώνεται στην προσφορά της αγοράς σε γαλακτοκομικά, αυγά, διάφορα είδη κρέατος, θαλασσινών και ψαρικών.

Το καταναλωτικό κοινό χρειάζεται να ενώσει τις κουκίδες του πάζλ. 

Η κατανάλωση  ζωικών ειδικά στις αστικές περιοχές αντιμετωπίζεται αποστασιοποιημένα από την πραγματικότητα γύρω από την προέλευση των προϊόντων που φτάνουμε να αγοράσουμε και να καταναλώσουμε.  Για παράδειγμα όταν σε ένα δημοτικό σχολείο της Αγγλίας ζήτησαν από τους μαθητές να ζωγραφίσουν ένα ψάρι, τότε -προς έκπληξη των καθηγητών- υπήρξαν παιδιά που ζωγράφισαν μία ψαροκροκέτα. Το ίδιο συμβαίνει και στους ενήλικες, όταν μέσα στους γρήγορους ρυθμούς της καθημερινότητας, η πλειονότητα των τροφίμων που τους προσφέρονται αφορά ζωικά.

Αξίζει να αναρωτηθούμε λοιπόν γιατί συμβαίνει αυτό. Η απάντηση είναι πολύ απλή και σύντομη. Οι βιομηχανίες ζωικών είναι τεράστιες βιομηχανίες με μεγάλο κέρδος. Οι διαφημίσεις των προϊόντων, μας στέλνουν εσφαλμένα μηνύματα υγείας, ευκολίας, γεύσης, προσιτής τιμής. Το μυαλό μας απομακρύνεται από τη διαδικασία προέλευσης του προϊόντος και στην πραγματικότητα δεν έχουμε ιδέα ή ακόμα και αν έχουμε …δεν σκεφτόμαστε καθόλου τι συμβαίνει όταν αγοράζουμε ή όταν καταναλώνουμε το τρόφιμο. Για παράδειγμα, σκεφτείτε την περίπτωση όταν αγοράζετε κρέας. Οι περισσότεροι άνθρωποι, κάνουν θετικές σκέψεις γύρω από αυτή την αγορά (όπως: θα μαγειρέψω ένα νόστιμο γεύμα, το κρέας κάνει καλό, θα φτιάξω την συνταγή της αγαπημένης μου γιαγιάς κτλ) παρά δυσάρεστες (όπως: σήμερα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να φάμε μεταλλαγμένα και φάρμακα μέσα από την κατανάλωση του κρέατος, συμμετέχω έμμεσα στην σφαγή του ζώου, αυτό το ζώο ζούσε όλη τη ζωή του σε ένα κλουβί κλπ). Ως αποτέλεσμα γινόμαστε μέρος μίας άγνωστης αλυσίδας δίχως πλήρη συνείδηση.

Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα γίνεται όλο και πιο έντονη η συνείδηση του κόσμου γύρω από θέματα ευαισθητοποίησης που αφορούν τα ζώα. Οι άνθρωποι υιοθετούν, ανήκουν σε σωματεία, διαδηλώνουν για τα ζώα. Και αυτό είναι πραγματικά πολύ όμορφο. Όσο βέβαια καταναλώνουμε ζωικά, η αγάπη μας για τα ζώα είναι ακόμα ελλιπής.

Για όσους επιθυμούν να κάνουν τη σύνδεση, παρακάτω ακολουθεί η ομιλία του Gary. Ο Gary έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων. Σίγουρα όμως, έχει επηρεάσει την αλλαγή των διατροφικών συνηθειών και τον τρόπο ζωής πολλών ανθρώπων στον πλανήτη (πολύ περισσότερο από εμάς, τους επαγγελματίες υγείας) και σίγουρα πολλά ζώα -φαντάζομαι- τον ευγνωμονούν.